گزیده ای از دو پيام آیت الله بروجردی در سالهاي 2005 و 2006 میلادی :در اين مقطع حسّاس كه دنياى بشريّت پر از بيماريهاى ناشناخته و لاعلاج است و مورد بىمهرى طبيعت قرار گرفته و در نقاط مختلف به تازيانه بلايا و سوانح مبتلا گشته، بيائيد و چاره كار كنيد و از تنها قادرى كه گيتى را به مديريّت نيكو دارد، طلب عذر بر گناهان كنيم و خداى بزرگ را با ترحّم بر زيردستان و كمك به ضعيفان و دستگيري از افتادگان، راضى نموده تا هرچه زودتر بساطِ طغيانِ ايّام جمع شده و بنىآدم در آسودگى و استراحت بهسر برَد.
بيائيد و با شكرگزارى عملى، آفريدگار مهربان را يار خود سازيم و رفع تهديدهاى آينده نمائيم.
آيا سوراخ شدن لايه اُزُن، آمار سرطان پوست را سرسامآور نكرده است؟
آيا پديده گرمایش زمین، نظم قطب شمال و جنوب را برهم نزده و طغيان به آبها نداده و سواحل بسيار را به زير آب نبرده است؟
آيا جنگها و ماجراجوئي‌ها، آرامش و امنيت جهاني را ضايع نكرده است؟
آيا ترور و خشونت و انتحار، جان بي‌گناهان را در معرض نابودي قرار نداده است؟
آيا ناكارآمدي نقشه‌ها و برنامه‌ريزهاي نخبگان بين‌المللي، در دفع خطرات امنيتي، انساني و طبيعي، و ناكامي در برقراري صلح جهاني اثبات نشده است؟
آيا اينها نتيجه‌ي سركشى انسان در برابر پروردگاري نيست كه امر به عدالت و توصيه به وجدان و سفارش به مساوات نموده است؟
شما كه داراى عقول فرامحيطى هستيد و نهانى بيدار داريد و روحى پاك را حمايل كردهايد، آيا نبايد به فكر اين نگرانىها باشيد!
اى صاحبان كليسا، عشق جاودانه خدا را به دلهاى مخلوق بنشانيد. اى روحانيان، از حكومت و سياست فاصله بگيريد و از كرامت و بخشندگى خداى آسمان و زمين بگوئيد و عمل را با ادعا بياميزيد تا مردم هرچه بيشتر به او نزديك شوند. اي حكام، حكومت، پايان ترقي نبوده، بلكه آغاز راهيست بي‌پايان كه دستگيري از تك‌تك نفوس رعيت، پلكان سر به فلك كشيده‌ي آن است.
در چنين شرايطي، هر مكتبى نويدى دارد و هر پرچمدارى راهکارى مىدهد، ولى كماكان روزها به تأسّف مىرود و شبها به نگرانى سپرى مىگردد و روزنه‌هاي اميد مسدودتر مي‌شود!
اي دلهاي نگران، اي بزرگان اقوام و ملل، آيا وقت التجاء و التماس به خداوند نشده است؟!
مبلّغ تمدّن سفراي الهي
بنده خدا سيد حسين كاظميني بروجردي
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر